از بس حسن بخشنده و مهماننواز است از عالم و آدم گدایش بی نیاز است از سفرهاش هر قدر میخواهی طلب کن دستِ حسن در بذل و بخشش بازِ باز است زانو بغل کردن دگر معنا ندارد وقتی که آقای کریمت چاره ساز است هر جای عالم چشم میچرخانم انگار پرچم سیاهِ «یا حسن» در…
بیشتر »