یاس کبود

رنج بزرگ ما، از هجوم حادثه ها و تازیانۀ گرفتاری هاست . و این گرفتاری ها ، به دنیا پیچیده و با این جام آمیخته است . پس اگر طالب خوشی باشی و راحتی می خواهی، نه مزاج تو و نه مزاج دنیا و نه هجوم فاجعه و موج حادثه، هیچ کدام با این خوشی و راحتی سازگار نیست. اما اگر خوبی را بخواهی و حرکت را و هجرت را، این بلاها، هدیه های بزرگی خواهند بود، که ضعف های تو را به تو نشان می دهند و وابستگی های تو را می شکنند . و هر بلاء، این نعمت را داراست : نشان دادن ضعف و رهانیدن از اسارت و وابستگی و همین است که عارف در برابر بلاء، شاکر است، نه صابر…

📚 نامه های بلوغ ، علی صفایی حائری ، ص ۱۱۸