یاس کبود

🔹حسرت در والدین، بلای جان کودکانه.
حسرت زندگی نزیسته خودشون.
❓زندگی نزیسته یعنی چی؟
🥀یعنی آرزوهای برآورده نشده خودمون. کارهایی که دوست داشتیم توی کودکی، نوجوانی و جوانی انجام بدیم اما به هر دلیلی نشده یا نتونستیم.
اما حالا همه اونها رو از بچه هامون می‌خواهیم که انجام بدن.
🟢 پسرمون رو می‌بریم کلاس فوتبال چون پدر دوست داشته فوتبالیست بشه نشده.
🟠 دخترمون رو می‌بریم یه کلاس ورزشی یا موسیقی چون خودمون هیچوقت نتونستیم یه ساز یاد بگیریم.
🔵نوجوان مون رو تشویق میکنیم برو رشته تجربی دکتر بشی، برو ریاضی تا بری دانشگاه شریف، برو انسانی وکیل بشی.. چون خودمون به هیچکدوم از اینا نرسیدیم.
⚛ یعنی از کودک مون انتظار داریم راهی رو بره که ما نرفتیم، کاری رو بکنه که ما نکردیم، چیزی رو به دست بیاره که ما نتونستیم به دست بیاریم.

♨️سنگین ترین باری که یک کودک به دوش می کشه، بار زندگی نزیسته ی والدین شه.
بار آرزوهای برآورده نشده، و راه های نرفته والدین.♨️