در شگفتم
21 آذر 1402 توسط دل تنگ نجف
عَجَبٌ لِمَنْ يَتَفَكَّرُ فِي مَأْكُولِهِ كَيْفَ لاَ يَتَفَكَّرُ فِي مَعْقُولِهِ فَيُجَنِّبُ بَطْنَهُ مَا يُؤْذِيهِ وَ يُودِعُ صَدْرَهُ مَا يُرْدِيهِ .
در شگفتم از كسى كه درباره خوراكي‌هاى خود انديشه و تأمل مى كند وليكن درباره نيازمندی‌هاى فكرى و عقلىاش تأمل نمىكند،
پرهيز مى‌كند از آنچه معده اش را اذيت مىنمايد و سينه و قلب خود را از پستترين چيزها پر مى‌كند.
بحارالأنوارج۱، ص۲۱۸
