این روزها صحبتشان با نگاه بود
21 آذر 1402 توسط دل تنگ نجف
این روزها صحبتشان با نگاه بود
از بس فضای خانه پر از درد و آه بود
این جا کسی عیادت زهرا نمی رود
تنها کسی که سر زده شب، نور ماه بود
شهر پیمبر است مدینه، ولی در آن
یاریِ اهل بیت پیمبر گناه بود
از سنت رسول به غیر از اذان نماند
شالوده های دین مدینه تباه بود
اصلاً عجیب نیست که هیزم بیاورند
وقتی که قلب مردم یثرب سیاه بود
می گفت با نگاه: بمان فاطمه، نرو…
تنها جواب فاطمه هم یک دو آه بود
از لب جدا نمی شود عجل وفاتی اش
در انتظار مانده و چشمش به راه بود
گریه کن گریه عزیزم که سبکتر بشوی
وقت آن نیست که اینگونه کبوتر بشوی
همسر تازه جوانم نکند خسته شدی
نکند باعث تنهایی #حیدر بشوی
#صلی_الله_علیک_ياسيدناالمظلوم_يااباعبدالله_الحسين
سلام عليكم و رحمة الله، صبحتون بخير، روزتون معطر بنام #خامس_آل_عبا
#اللهم_صل_علی_محمد_و_آل_محمد_و_عجل_فرجهم