زیربنای دینداری و انسانیت
🔴 زیربنای دینداری و انسانیت
✍ امیرالمؤمنین علی علیه السلام میفرماید: «آغاز و پایۀ اول دین، شناختن خداست». دینداری اگر بخواهد بهصورت صحیح و معقول و منطقی برای کسی پیدا شود، باید از پایهٔ توحید و خداشناسی آغاز گردد. تا این اصل در روح و دل تأسیس نشود، سایر قسمتها اساسی نخواهد داشت.
رسول اکرم همینکه به رسالت مبعوث گشت و برای اولین بار به میان مردم ظاهر شد و بعثت خود را آشکار کرد، چه گفت؟ آیا گفت نماز بخوانید یا روزه بگیرید؟ آیا گفت صلهٔ ارحام بهجا آورید و به یکدیگر ظلم نکنید؟ آیا گفت فلان آداب استحبابی را در راه رفتن یا نشستن یا غذا خوردن، خوب رعایت کنید؟ نه، هیچ کدام از اینها را نگفت، گفت: مردم بگویید لا الهَ الَّا الله تا رستگار شوید. رسول اکرم دین را از این کلمه آغاز کرد؛ حساسترین نقطههای قلب مردم را با عقیدهٔ توحید اشغال کرد و تکوین و تربیت امتی عظیم و مقتدر را بر این اساس بهوجود آورد.
🔺 خداشناسی نه فقط اولِ دین است، اولْ پایه و مایۀ انسانیت است. انسانیت اگر بنا بشود روی اصل پایداری بنا شود، باید روی اصل توحید ساخته گردد.
👤 #شهید_مطهری
📚 از کتاب «حکمتها و اندرزها»، ج 1
📖 ص 8
من باتوزندگی نکنم،پیر می شوم
من باتوزندگی نکنم،پیر می شوم
بی تو من ازجوانی خودسیر می شوم
من در شعاع پرتو شمسُ الشُّموسی ات
بی اختیار پیش تو تبخیر می شوم
آیینه کاری حَرَمَت ذرّه پروریست
من دررواق چشم تو تکثیر می شوم
در صحن کهنه سوی تو کردم نماز را
اینجاست آنکه لایق تکبیر می شوم
یک شب نشد که بی گُنَه آیم زیارتت
اما دوباره پیش تو تقدیر می شوم
وقتی که آه می کشم از پرده ی نیاز
بی پرده باتوصاحب تصویر می شوم
بیچاره من که نیست قلمدانم از طلا
هر چند با نگاه تو اکسیر می شوم
نقاره خانه ات ز کجا آب می خورد
کزبانگ آن چوسیل سرازیر می شوم
آن نامه ام که ازسرتعجیل و اضطراب
بر بال کفتران تو تحریر می شوم
برداشت سیلِ گریه بساط زیارتم
نم نم دوباره قابل تعمیر می شوم
وقتِ ورود در حرم تو، هوایی ام
وقت خروج، تازه زمینگیر می شوم
خوب یا بد،هرچه باشد،عیبِ دلتنگیست این
من به هرکس میرود مشهد،حسادت میکنم
#صلي_الله_عليڪ_ياسيدناالمظلوم_ياابا_عبدالله_الحسين
سلام عليكم و رحمة الله،صبحتون بخير
چهارشنبه تون امام رضایی
#اللهم_صل_علی_محمد_و_آل_محمد_و_عجل_فرجهم
من باتوزندگی نکنم،پیر می شوم
من باتوزندگی نکنم،پیر می شوم
بی تو من ازجوانی خودسیر می شوم
من در شعاع پرتو شمسُ الشُّموسی ات
بی اختیار پیش تو تبخیر می شوم
آیینه کاری حَرَمَت ذرّه پروریست
من دررواق چشم تو تکثیر می شوم
در صحن کهنه سوی تو کردم نماز را
اینجاست آنکه لایق تکبیر می شوم
یک شب نشد که بی گُنَه آیم زیارتت
اما دوباره پیش تو تقدیر می شوم
وقتی که آه می کشم از پرده ی نیاز
بی پرده باتوصاحب تصویر می شوم
بیچاره من که نیست قلمدانم از طلا
هر چند با نگاه تو اکسیر می شوم
نقاره خانه ات ز کجا آب می خورد
کزبانگ آن چوسیل سرازیر می شوم
آن نامه ام که ازسرتعجیل و اضطراب
بر بال کفتران تو تحریر می شوم
برداشت سیلِ گریه بساط زیارتم
نم نم دوباره قابل تعمیر می شوم
وقتِ ورود در حرم تو، هوایی ام
وقت خروج، تازه زمینگیر می شوم
خوب یا بد،هرچه باشد،عیبِ دلتنگیست این
من به هرکس میرود مشهد،حسادت میکنم
#صلي_الله_عليڪ_ياسيدناالمظلوم_ياابا_عبدالله_الحسين
سلام عليكم و رحمة الله،صبحتون بخير، #چهارشنبتون_امام_رضایی
#اللهم_صل_علی_محمد_و_آل_محمد_و_عجل_فرجهم
روایت
امام علی (علیه السلام):
▪️ «خردمند، به عمل خويش تكيه مىكند؛ نادان، به آرزوى خويش تكيه مىنمايد!»
غررالحکم،1240